Artur Magnuszewski

Streszczenie Na przykładzie Wisły w Warszawie przedstawiono nową metodę oceny ekspozycji na zagrożenie powodziowe. Najwyższe (graniczne) przepływy powodzi katastrofalnej wyznaczono na podstawie tzw. ’retro modelingu’ oraz wykresu wskaźnika potencjału powodziowego Françou. Ekspozycję na zagrożenie oceniono na podstawie objętości zatopionych budynków przy przyjętym scenariuszu powodzi o czasie powtarzalności 100 lat. Maksymalna uzyskana głębokość zatopienia w przyjętej siatce kwadratów 100 m × 100 m wynosiła 7,2 m, a objętość zatopionych budynków kształtowała się od 0 do ponad 90 000 m3. Zakres ten podzielono na 10 klas zgodnie z metodą decyli. Zaprezentowana metoda może być wykorzystana do oceny ryzyka powodziowego.

Słowa kluczowe: Wisła, Warszawa, zagrożenie powodziowe, ryzyko powodziowe

Artur Magnuszewski, University of Warsaw, Hydrology Department, Krakowskie Przedmieście 30, 00-927 Warszawa, Poland

Cytowanie

APA: Magnuszewski, A., & Lenartowicz, M. (2017). Ekspozycja na ryzyko powodziowe ze strony Wisły w Warszawie. Przegląd Geograficzny, 89(1), 155-164. https://doi.org/10.7163/PrzG.2017.1.8
MLA: Magnuszewski, Artur, and Lenartowicz, Maciej. "Ekspozycja na ryzyko powodziowe ze strony Wisły w Warszawie". Przegląd Geograficzny, vol. 89, no. 1, 2017, pp. 155-164. https://doi.org/10.7163/PrzG.2017.1.8
Chicago: Magnuszewski, Artur, and Lenartowicz, Maciej. "Ekspozycja na ryzyko powodziowe ze strony Wisły w Warszawie". Przegląd Geograficzny 89, no. 1 (2017): 155-164. https://doi.org/10.7163/PrzG.2017.1.8
Harvard: Magnuszewski, A., & Lenartowicz, M. 2017. "Ekspozycja na ryzyko powodziowe ze strony Wisły w Warszawie". Przegląd Geograficzny, vol. 89, no. 1, pp. 155-164. https://doi.org/10.7163/PrzG.2017.1.8