Paweł Sudra
Artykuły
Przegląd Geograficzny (2019) tom 91, zeszyt 2, s. 61-80 | 
Pełny tekst
doi: https://doi.org/10.7163/PrzG.2019.2.4
Streszczenie W artykule przedstawiono wykorzystanie metody minimalnego drzewa rozpinającego (MDR), inaczej najkrótszego dendrytu, dla zbioru punktów adresowych województwa mazowieckiego, do określenia stopnia rozproszenia zabudowy. Zaproponowano dwa wskaźniki: efektywności sieci osadniczej (rozumianej jako stosunek długości MDR do liczby ludności, co pozwala ocenić koszty jednostkowe w przypadku np. budowy infrastruktury, koniecznej do połączenia punktów osadniczych) oraz spójności sieci osadniczej (uwzględniającej gęstość zaludnienia, co dodatkowo wskazuje na koszty związane z obsługą odosobnionych siedlisk, kolonii i zabudowy rozproszonej). Opracowanie wykonano na podstawie danych z końca 2016 r. dla ponad 1 mln punktów adresowych, wykreślając grafy na podstawie geometrycznych odległości euklidesowych dla każdej z 314 gmin województwa. Następnie wyniki przedstawiono na mapach, przeprowadzając ich dyskusję w kontekście historycznych i współczesnych uwarunkowań rozwoju osadnictwa. Wskazano też na przydatność wskaźników dla oceny i planowania obsługi infrastrukturalnej, biorąc pod uwagę wysokie koszty chaosu przestrzennego.
Słowa kluczowe: minimalne drzewo rozpinające, najkrótszy dendryt, spójność i efektywność sieci osadniczej, rozproszenie zabudowy, chaos przestrzenny, województwo mazowieckie
[psleszyn@twarda.pan.pl], Institute of Geography and Spatial Organization Polish Academy of Sciences, Twarda 51/55, 00‑818 Warszawa, Poland
Cytowanie
APA: Śleszyński, P., & Sudra, P. (2019). Zastosowanie metody minimalnego drzewa rozpinającego (najkrótszego dendrytu) w ocenie efektywności i spójności sieci osadniczej województwa mazowieckiego. Przegląd Geograficzny, 91(2), 61-80. https://doi.org/10.7163/PrzG.2019.2.4
MLA: Śleszyński, Przemysław, and Sudra, Paweł. "Zastosowanie metody minimalnego drzewa rozpinającego (najkrótszego dendrytu) w ocenie efektywności i spójności sieci osadniczej województwa mazowieckiego". Przegląd Geograficzny, vol. 91, no. 2, 2019, pp. 61-80. https://doi.org/10.7163/PrzG.2019.2.4
Chicago: Śleszyński, Przemysław, and Sudra, Paweł. "Zastosowanie metody minimalnego drzewa rozpinającego (najkrótszego dendrytu) w ocenie efektywności i spójności sieci osadniczej województwa mazowieckiego". Przegląd Geograficzny 91, no. 2 (2019): 61-80. https://doi.org/10.7163/PrzG.2019.2.4
Harvard: Śleszyński, P., & Sudra, P. 2019. "Zastosowanie metody minimalnego drzewa rozpinającego (najkrótszego dendrytu) w ocenie efektywności i spójności sieci osadniczej województwa mazowieckiego". Przegląd Geograficzny, vol. 91, no. 2, pp. 61-80. https://doi.org/10.7163/PrzG.2019.2.4
Ewolucja kryteriów delimitacji wielkomiejskich układów osadniczych w Polsce
Przegląd Geograficzny (2018) tom 90, zeszyt 2, s. 181-208 | Pełny tekst
doi: https://doi.org/10.7163/PrzG.2018.2.1
Słowa kluczowe: delimitacja, aglomeracje miejskie, obszar metropolitalny, kryteria delimitacji, polskie metropolie
Cytowanie
APA: Sudra, P. (2018). Ewolucja kryteriów delimitacji wielkomiejskich układów osadniczych w Polsce. Przegląd Geograficzny, 90(2), 181-208. https://doi.org/10.7163/PrzG.2018.2.1
MLA: Sudra, Paweł. "Ewolucja kryteriów delimitacji wielkomiejskich układów osadniczych w Polsce". Przegląd Geograficzny, vol. 90, no. 2, 2018, pp. 181-208. https://doi.org/10.7163/PrzG.2018.2.1
Chicago: Sudra, Paweł. "Ewolucja kryteriów delimitacji wielkomiejskich układów osadniczych w Polsce". Przegląd Geograficzny 90, no. 2 (2018): 181-208. https://doi.org/10.7163/PrzG.2018.2.1
Harvard: Sudra, P. 2018. "Ewolucja kryteriów delimitacji wielkomiejskich układów osadniczych w Polsce". Przegląd Geograficzny, vol. 90, no. 2, pp. 181-208. https://doi.org/10.7163/PrzG.2018.2.1
Zastosowanie wskaźników koncentracji przestrzennej w badaniu procesów urban sprawl*
Przegląd Geograficzny (2016) tom 88, zeszyt 2, s. 247-272 | Pełny tekst
doi: https://doi.org/10.7163/PrzG.2016.2.6
Streszczenie Artykuł zawiera krytyczny przegląd wybranych metod wskaźnikowych umożliwiających analizę koncentracji i rozpraszania osadnictwa. Wybrano cztery mierniki: współczynnik Giniego, wskaźnik C Kostrubca, metodę najbliższego sąsiada (indeks Clarka-Evansa) oraz entropię Shannona. Każdy ze wskaźników przeanalizowano, biorąc pod uwagę jego podstawy teoretyczno-matematyczne, przyjęte rozumienie pojęcia koncentracji, wpływ delimitacji przestrzennych na rezultat analiz i dostępne metody prezentacji wyników. Zwrócono uwagę na potencjalne pola zastosowań, szczególnie w kontekście zjawiska żywiołowego rozprzestrzeniania się zabudowy, urban sprawl. Wskazano cechy wskaźników, które stanowią o ich komplementarności w badaniu procesów rozpraszania osadnictwa.
Słowa kluczowe: wskaźniki koncentracji, koncentracja przestrzenna, rozpraszanie zabudowy, urban sprawl, suburbanizacja
Cytowanie
APA: Sudra, P. (2016). Zastosowanie wskaźników koncentracji przestrzennej w badaniu procesów urban sprawl*. Przegląd Geograficzny, 88(2), 247-272. https://doi.org/10.7163/PrzG.2016.2.6
MLA: Sudra, Paweł. "Zastosowanie wskaźników koncentracji przestrzennej w badaniu procesów urban sprawl*". Przegląd Geograficzny, vol. 88, no. 2, 2016, pp. 247-272. https://doi.org/10.7163/PrzG.2016.2.6
Chicago: Sudra, Paweł. "Zastosowanie wskaźników koncentracji przestrzennej w badaniu procesów urban sprawl*". Przegląd Geograficzny 88, no. 2 (2016): 247-272. https://doi.org/10.7163/PrzG.2016.2.6
Harvard: Sudra, P. 2016. "Zastosowanie wskaźników koncentracji przestrzennej w badaniu procesów urban sprawl*". Przegląd Geograficzny, vol. 88, no. 2, pp. 247-272. https://doi.org/10.7163/PrzG.2016.2.6